Forum Przyjaciół Bonsai

[Bonsai-Alfons]

Czym różni sie torf wysoki od torfu niskiego

Czym różni sie torf wysoki od torfu niskiego

[White_mtb]

sam nie wiedziałem aż tak szczegółowo -wiec udałem się po encyklopedie

torf wysoki: W praktyce ogrodniczej spotykamy się z dwoma rodzajami torfu. Ten "lepszy" to torf wysoki. Charakteryzuje się on wysoką kwasowością sięgającą nawet 3-4 pH. Posiada luźną, włóknistą strukturę i brązowy kolor. Zakupując torf w sklepie pamiętajmy, że torf ten sprzedawany jest w postaci nieodkwaszonej, ale także jako odkwaszony wapnem. Należy to sprawdzić przed dokonaniem zakupu.
Torf wysoki dodany do gleby rozluźnia ją, zwiększając pojemność wodną i napowietrzając. Dodaje się go do podłoży nadmiernie piaszczystych, a także do zbyt gliniastych. W dużym cieple -nadmiernie przesycha i wtedy występują trudności w doprowadzeniu go do odpowiedniej wilgotności. Jeżeli dysponujemy torfem nieodkwaszonym, przed zastosowaniem należy dodać nieco wapna.
Dodany jako nieodkwaszony: zwiększa kwasowość gleby. Należy być pewnym co do jego możliwości zakwaszania podłoża, jeżeli chcemy go do tego właśnie wykorzystać. Materiał ten jest często niezbędnym, do przygotowania grzędy do uprawy wrzosów i innych roślin kwasolubnych. W takim przypadku mieszamy go z rodzimym podłożem co najmniej w stosunku 1:1

torf niski: tego torfu, a w naturze występuje on częściej, nie można mylić z torfem wysokim. Odróżnić można go po kolorze i strukturze. Barwę ma o wiele ciemniejszą, prawie czarną, a jego składniki są wyraźnie, bardziej rozłożone. Mniej jest włókien, tak charakterystycznych dla torfu wysokiego. Nie nadaje się do zakwaszania gleby. Jego kwasowość może wynosić 7 pH lub nawet więcej. Znaczy to, że bywa on kwasowo obojętny lub nawet zasadowy. Przy takiej kwasowości, a właściwie zasadowości, wprowadzenie go do gleby czyni ją mniej kwaśną niż była wcześniej. Należy zwrócić na to uwagę, bo często popełniane są tu błędy.
Nie można stosować go po rozrzuceniu na powierzchni, bez wymieszania z glebą.
Nie wymieszany, w czasie suszy pyli się i jest wywiewany przez wiatr. Sprawia też kłopoty w czasie nadmiernego zawilgocenia. W takim przypadku lepi się do obuwia i narzędzi, a po wyschnięciu tworzą się spękania jak na glinie. Warto dodawać go do gleb piaszczystych pamiętając o dobrym wymieszaniu przez przekopanie.

sam nie wiedziałem aż tak szczegółowo -wiec udałem się po encyklopedie

torf wysoki: W praktyce ogrodniczej spotykamy się z dwoma rodzajami torfu. Ten "lepszy" to torf wysoki. Charakteryzuje się on wysoką kwasowością sięgającą nawet 3-4 pH. Posiada luźną, włóknistą strukturę i brązowy kolor. Zakupując torf w sklepie pamiętajmy, że torf ten sprzedawany jest w postaci nieodkwaszonej, ale także jako odkwaszony wapnem. Należy to sprawdzić przed dokonaniem zakupu.
Torf wysoki dodany do gleby rozluźnia ją, zwiększając pojemność wodną i napowietrzając. Dodaje się go do podłoży nadmiernie piaszczystych, a także do zbyt gliniastych. W dużym cieple -nadmiernie przesycha i wtedy występują trudności w doprowadzeniu go do odpowiedniej wilgotności. Jeżeli dysponujemy torfem nieodkwaszonym, przed zastosowaniem należy dodać nieco wapna.
Dodany jako nieodkwaszony: zwiększa kwasowość gleby. Należy być pewnym co do jego możliwości zakwaszania podłoża, jeżeli chcemy go do tego właśnie wykorzystać. Materiał ten jest często niezbędnym, do przygotowania grzędy do uprawy wrzosów i innych roślin kwasolubnych. W takim przypadku mieszamy go z rodzimym podłożem co najmniej w stosunku 1:1

torf niski: tego torfu, a w naturze występuje on częściej, nie można mylić z torfem wysokim. Odróżnić można go po kolorze i strukturze. Barwę ma o wiele ciemniejszą, prawie czarną, a jego składniki są wyraźnie, bardziej rozłożone. Mniej jest włókien, tak charakterystycznych dla torfu wysokiego. Nie nadaje się do zakwaszania gleby. Jego kwasowość może wynosić 7 pH lub nawet więcej. Znaczy to, że bywa on kwasowo obojętny lub nawet zasadowy. Przy takiej kwasowości, a właściwie zasadowości, wprowadzenie go do gleby czyni ją mniej kwaśną niż była wcześniej. Należy zwrócić na to uwagę, bo często popełniane są tu błędy.
Nie można stosować go po rozrzuceniu na powierzchni, bez wymieszania z glebą.
Nie wymieszany, w czasie suszy pyli się i jest wywiewany przez wiatr. Sprawia też kłopoty w czasie nadmiernego zawilgocenia. W takim przypadku lepi się do obuwia i narzędzi, a po wyschnięciu tworzą się spękania jak na glinie. Warto dodawać go do gleb piaszczystych pamiętając o dobrym wymieszaniu przez przekopanie.